M&M, Najnowsze wpisy

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

Mam wrazenie ze mecze sie w tym zwiazku. Dusze wrecz , Brakuje mi powietrza wolnosci tchu. Mam Go serdecznie dosc. Klocimy sie o niewyobrazalne bzdury... To tak jakby przez to czemu powiedzial ze wczoraj w wiadomosciach mowili ze bedzie slonce a jednak pada deszcz :( ...Mam siebie takiej dosc. Nie potrafie znalesc sensownego wyjscia z calej tej cholernej sytuacji. Bo kiedy wydaje sie ze ten zwiazek nie ma ani sensu ani przyszlosci ani tym bardziej realnych szans na przetrwanie... Okazuje sie ze wyjscie z tej sytuacji nie jest tak proste... i niezwykle trudno powiedziec sobie KONIEC.... Choc nie pasujemy do siebie w zadnej kwestii scieramy sie notorycznie i sprawiamy sobie przykrosc wzajemnie... Kochamy sie nade wszystko ... I zadne z Nas nie ma odwagi ani sily tego toksycznego zwiazku zakonczyc...Bo czymby bylo nasze zycie bez siebie wzajemnie ...

Wielokrotnie slyszalam opinie na temat Naszego zwiazku jako TOKSYCZNEGO - Postanowilam wiec sobie sama termin ten przyblizyc... Zeby zrozumiec nieco wiecej ....

Ludzie wchodzą ze sobą w związek, ponieważ łączy ich uczucie. Uczucie, które najczęściej bywa miłością. A miłość – buduje. Jest z założenia uczuciem pięknym, szlachetnym i budującym - budującym osobę kochającą, osobę kochaną i budującym ogólne dobro.
Toksyczny związek – niszczy. To taka relacja, w której tak naprawdę czujemy się źle i coraz gorzej, a jednak w niej tkwimy. Taka, w której czujemy się wykorzystywani albo powoduje, że cierpimy w jakikolwiek sposób. I taka, w której przede wszystkim tak naprawdę nie jesteśmy sobą…Jak zatem taka wartość jak miłość może się przeistoczyć w coś toksycznego, w toksyczny związek, który nie buduje, a niszczy, a właściwie zaprzecza w sensie logicznym miłości jako takiej? A jednak może.

Repertuar zachowań sprawiających, że relacja interpersonalna zamiast być konstruktywną i dającą radość, staje się trudnym doświadczeniem jest naprawdę szeroki. Toksyny, które się pojawiają na terytorium związku mają różne formy oddziaływania. Jedną z częstych postaci jest zazdrość, która, pomimo, iż początki ma najczęściej niewinne, z czasem staje się zazdrością patologiczną. Znika zaufanie, znika lojalność, zostaje tylko podejrzliwość, zaborczość i… pustka. Zazdrość patologiczna na pewno nie jest przyprawą, która dodaje smaczku relacji, a raczej piołunem, który słodki smak miłości zabija. Kłamstwo to również niesamowicie trująca substancja dla każdego układu personalnego. I nieistotne są motywy. Istotne jest to, że nieprawda rujnuje nawet wiele lat budowaną relację. Niszczycielskiego działania wszelkiego typu zachowań stricte patologicznych tj. alkoholizm czy przemoc nikomu wyjaśniać czy udowadniać nie trzeba. Niosą one za sobą ponadto zagrożenie współuzależnienia, czyli taką reakcję osoby zdrowej na wprowadzaną w przestrzeń związku destrukcję, która powoduje nieuchronne uwikłanie jej w nią. Do tych bardziej subtelnych, co nie znaczy, że mniej bolesnych wariantów skutecznego zatruwania związku przez jedną ze stron należy manipulacja emocjami drugiej osoby. Szantaż emocjonalny tym bardziej niszczy im bardziej narusza naszą autonomię i kłoci się z naszym ja. Jednym z jego wariantów jest używanie litości jako metody na zatrzymywanie przy sobie drugiej osoby. Pojawienie się tego typu niedających się zlikwidować toksyczności w przestrzeni związku jest sygnałem do odejścia. Ale to się okazuje niewykonalne. I tu dochodzimy do istoty wszystkich toksycznych związków - obsesyjne trwanie przy osobie, która rani i wykorzystuje. Siła przywiązania do takiej relacji jest wprost proporcjonalna do kosztów, jakie się w niej ponosi. Chodzi o bycie w związku pomimo tego, a wręcz tym uporczywiej, im bardziej jest on niszczący. A skoro pomimo wszelkich racjonalnych przesłanek do zerwania osoba uwikłana w taka relację nie dość, że w niej tkwi, to paradoksalnie jest w niej coraz mocniej zaangażowana to jest to nic innego jak miłość toksyczna – obsesyjne uzależnienie od drugiego człowieka, a ściślej mówiąc od relacji z nim.

Miłość obsesyjna

Uzależnienie od osoby to utrwalone, przymusowe zachowania względem partnera, ukierunkowane na wzbudzenie i utrzymanie z nim intensywnej więzi emocjonalnej i podtrzymywanie z nim relacji, powtarzane mimo rosnących negatywnych kosztów tych działań.
Z czego wynika? Z panicznego lęku przed odrzuceniem, nierealistycznych oczekiwań dotyczących zaspokojenia potrzeb emocjonalnych przez partnera, których głównym źródłem jest deficyt w umiejętności nawiązania satysfakcjonującej relacji emocjonalnej tak naprawdę z samym sobą. Najczęściej taka osoba niesie ze sobą „bagaż”. Składniki tego „bagażu” mogą być rozmaite – może wzrastała w rodzinie, z której przyswoiła sobie nieprawidłowy wzorzec nawiązywania relacji? A może doznała w dzieciństwie odrzucenia, któremu w aktualnym związku tak bardzo stara się zapobiec? Obsesyjna miłość to tylko sposób na zaspokojenie jakże naturalnej potrzeby bycia kochanym tyle, że odbywa się to w sposób niestety niekonstruktywny.

Tak naprawdę nie ma znaczenia, gdzie realizuje się taki związek, bo toksyczność ma takie same warunki do zaistnienia na emigracji jak i w rodzinnym mieście. Czasem nawet jeszcze dogodniejsze, kiedy na przykład wiążą ludzi zależności typu poza uczuciowego. Samotność nigdzie nie jest nikomu miła, a w obcej kulturze i wśród obcych może być nie do zniesienia. Dlatego też i trudniej się z takiego związku wyzwolić, lecz podobnie jak z każdym innym wyniszczającym uzależnieniem – im wcześniej, tym lepiej.

Jak ratować toksyczny związek?
- Mów, czego od niego oczekujesz, potrzebujesz, zamiast dusić w sobie żale. Rozmawiaj o problemach, które się wydarzyły.
- Ważne, abyś w wypowiedziach skupiała się raczej na własnych odczuciach i myślach, niż na ocenach jego postępowania, np. „kiedy idziesz do mamy na obiad, podczas gdy ja czekam z obiadem na ciebie, odbieram to tak, jakbym się dla ciebie nie liczyła, jakby mama była dla ciebie ważniejsza. Czuję się wtedy upokorzona, niekochana i zła”, zamiast: „Zupełnie się ze mną nie liczysz, jesteś po prostu maminsynkiem!”
- mów z pozycji JA „ja czuję, ja tak to odbieram”, zamiast TY „jesteś bez serca, jesteś bezczelny, to twoja wina”.
- posługuj się językiem konkretnych przykładów, opisów sytuacji czy cytatów, a nie interpretacji, np. „nie podoba mi się, że sama robię wszystkie opłaty za dom i zakupy”, zamiast „wykorzystujesz mnie jak ostatni łajdak”. Czy „było mi przykro, kiedy nie było cię w domu o siódmej, tak jak obiecałeś”, zamiast „zupełnie o mnie nie myślisz, praca jest dla ciebie ważniejsza niż rodzina”.
- Bądź konsekwentna. Jeśli on złamie obietnicę poprawy, którą wypracowaliście wspólnie po kłótni, zapowiedz karę i zastosuj ją. Np. kiedy powiesz „jeśli jeszcze raz skrytykujesz przy znajomych mój strój, wyjdę z przyjęcia.” I zrób to. Jeśli partner widzi, że jego zachowanie nie uchodzi mu na sucho, będzie starał się zmienić.
- namawiaj go na czytanie literatury o toksycznych związkach, aby przyjrzał się bardziej swojej postawie, spróbował poszerzyć wiedzę o kobietach, albo był bardziej skłonny do refleksji na swój temat. (książka „Toksyczne związki”)
- namawiaj go na terapię małżeńską.

Kiedy się rozstać?
Wtedy, gdy podejmowałaś próby ratowania związku, ale partner nie chce (nie potrafi) współpracować, nie wyciąga wniosków, nie chce się zmieniać, nie interesują go kompromisy, nie liczy się z twoimi uczuciami. Zrób bilans zysków i strat w twoim związku: weź kartkę, podziel ją na pół. Z jednej strony wypisz w punktach zyski. Co mi ten związek daje, czego będzie mi brakowało, gdy odejdę? Po drugiej- straty. Tzn. ile mam z powodu bycia w związku problemów, w jakich kwestiach ten związek mnie blokuje, co bym chciała robić, (kim być), a nie mogę. Potem zlicz plusy i minusy, i porównaj sumy. Gdy starty przekraczają zyski- na próżno marnujesz w tym związku energię i zdrowie.
W wykonaniu tego ćwiczenia pomogą ci poniższe zachowania toksycznego partnera i symptomy ofiary toksycznego związku.

- rozmowy nie przynoszą pożądanych skutków.
• On nie widzi problemu, mówi „o co ci chodzi, czego się czepiasz?”
• kiedy masz mu coś do zarzucenia, on tak obróci sprawę, że w końcu to ty czujesz się winna i sama go przepraszasz (on tego nie potrafi).
• obraża się i nie chce rozmawiać
• uwagi z twojej strony traktuje jako atak. Zamiast szukać rozwiązań, lub wytyka twoje błędy, lub winy z przeszłości, podnosi głos.
• kłócicie się często o to samo, lub z byle powodu. Kłótnie przebiegają w burzliwy sposób i nie kończą się porozumieniem; albo czujesz się przegrana, albo zaczynają się ciche dni.
- Czujesz się podenerwowana, rozbita, bezsilna. Twój nastrój ma i zły wpływ na efektywność w pracy (nie możesz się skupić, robisz błędy), kontakty z ludźmi (wyżywasz się na znajomych, rodzinie, dzieciach), czy zdrowie (bóle głowy, problemy z żołądkiem, oddychaniem, kołatanie serca, pocenie się).
- Czujesz się nieatrakcyjna jako kobieta
- Nie wierzysz w swoje możliwości, talenty, czujesz się mało wartościowa, czy mało inteligentna.
Dlaczego nie warto tkwić w złym związku?
Nie ma takich powodów, dla których warto dzień po dniu czuć się upokorzoną, wykorzystaną, czy oszukiwaną. Jeśli cierpisz dla dobra dzieci, bądź pewna, że dla nich gorsze jest wychowywanie się w konfliktowej rodzinie niż w niepełnej. Dziecko jest jak barometr uczuć; szybko wyczuje, że między wami nie ma porozumienia i będzie cierpiało razem z tobą (choć tego nie zdołasz zobaczyć). Skutki odczuje dopiero w dorosłym życiu. Pomyśl także, czy względy finansowe wynagrodzą ci codzienne zmagania z toksycznym partnerem. Może warto żyć skromniej, ale bardziej godnie?

Sprawdź, czy twój związek ma przyszłość.
* Czy on daje ci czasem buziaka bez powodu albo czule cię pogłaszcze?
* Macie podobne zdanie co do tego, jak gospodarować pieniędzmi?
* Często się razem śmiejecie i dużo sobie opowiadacie?
* Macie do siebie wzajemne zaufanie?
* Zaskoczy cię czasem drobnym prezentem albo inną niespodzianką?
* Tęsknisz, gdy wyjedzie na kilka dni?
* Jest pierwszą osobą, do której się zwracasz, gdy masz problem?
* Lubi dzieci? Byłby (lub jest) dobrym ojcem?
* W łóżku wszystko się wam układa?
* Rzadko cię krytykuje, a za to często chwali?
* Toleruje twoje zainteresowania i przyzwyczajenia?
* Pomaga ci w domu i przy dzieciach?
* Można na nim polegać?
* Często wyrażacie tę samą myśl niemal równocześnie?

Jeśli większość odpowiedzi brzmiała "tak", twój związek jest udany. Jeśli większość odpowiedzi to "nie", lub jest pół na pół, przemyśl, czy rzeczywiście warto wiązać z nim przyszłość. Zanim podejmiesz decyzję o rozstaniu, podejmij próby ratowania związku.
Męskim okiem
Kobiety są takie skomplikowane.
Niedawno przeczytałem, że to kobiety częściej składają pozew o rozwód. One po prostu są bardziej drobiazgowe niż mężczyźni i dlatego częściej wszczynają kłótnie. Nam potrzeba gospodarnej, atrakcyjnej i cierpliwej małżonki, a one chcą faceta, który będzie ich chronił, zarabiał, a jednocześnie będzie opiekuńczy, uważny, godny zaufania, pogodny. Czyli ideału, a przecież ideałów nie ma.

M&M

Linki

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Najnowsze wpisy

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06